ایران کجا ست؟ – 9

جایی ست که دانش جویان پی رو ولیّ ِ فقیه، آن چنان وقیح شده اَند که چنین پلاکاردی را جلوی مجلسی که خودِ شان معتقد اَند «در رأس امور است» بالا می گیرند.

به تناقض های ابدی ِ گفتار و رفتار این جماعت کاری ندارم، به این کار دارم که این کدام «ارزش» است که به این افراد اجازه می دهد چنین جمله ای را بنویسند و کدام قدرت است که چنین آزادی ِ بی مرزی را برای رفتار اینان در نظر می گیرد که «رییس مجلس شورای اسلامی» را «لاری ِ جانی» بخوانند و به او بگویند «تو غلط کردی!»؟

افسار گسیخته گی مرزی ندارد سیّد علی، آن روز دور نیست که تو را هم به بهانه ی خروج از ارزش ها زیر پا لِه کُنند، آن روز را می بینم؛ روزی که دیگر ارزشی برای سنگر بودن نداری. مواظب باش سیّد علی! همیشه هم باز کردن سگ های هار راه خوبی نیست، یک دفعه دیدی پاچه ی خودت را گرفتند.

عُظما و دلقکِ دست آموزش بخونن

گاهی اوقات زنده گی؛

-وقتی می دونی اونایی که خودت رو صاحب اختیار ِ شون می دونی، نه تنها تَره هم برات خُرد نمی کُنن که دارن نفرینت هم می کُنن و خ.ر و ا.ن به ترین فحش هایی یه که نثارت می کُنن،

-وقتی تمام مدّت داری دروغ به خوردِ شون می دی و می دونی حرفات بعضی وقت ها حتّا پیش طَرَف دارات هم خریدار نداره،

خودش بد ترین مجازاته.

کجا داریم زنده گی می کُنیم؟

یه پیر مَرد تو تاکسی کنار آدم بشینه، سَر رسیدشو دربیاره تا بَرنامه هاشو مرور کُنه. بعد اوّل از همه عکس خامنه ای رو که تو صفحه ی اوّل چاپ شده ببوسه و به پیشونیش بچسبونه.

[واقعی]