گاه دَردها دُرد اَند، خیلی تلخ اَند
چه شیر تو شیری یه!
هنوز هم گاهی در کلام جار چی های حکومت -از کیهان و رَجا نیوز و جوان گرفته تا وبلاگی مثل آهستان– طعنه هایی به شرکت کننده گان در نماز جمعه ی هاشمی دیده می شود که محتوای تمامی آن ها حمله به جنبش سبز در پوشش دین است که؛ «سبز» ها دشمن اسلام اَند و نماز جمعه را مختلط بَرگزار می کُنند و اسلام در خطر است و از این جور چرندیات. حالا این نماز خواندن مختلط، آن هم سَر ِ مزار خمینی -بنیان گذار انقلاب!- و پشت سَر «ولی امر مسلمین جهان!» چه معنایی دارد؟
تمام كميته هايى كه در تمام اطراف ايران هست موظف اَند كه آن چه به دست آمد از مخازن ايران، هر چه كه اين ها بردند و مخفى كردند و اتباع آن ها بردند و مخفى كردند، آن ها را كه به دست آمده است به بانكى كـه شماره اش را بعد تعيين مى كنم تحويل بدهند كه براى كار گرها، براى مستضعفين، براى بي نوايان، هم خانه بسازند، هـم زنده گى آنها را مرفّه كُنند. ما علاوه بر اين كه زنده گى مادى شما را مى خواهيم مرفّه بشود، زنده گى معنوى شُما را هم مى خواهيم مرفّه باشد. شُما به معنويات احتياج داريد. معنويات ما را بردند اين ها. دل خوش نباشيد كه مسكن فقط بسازيم، آب و برق را مجّانى مى كُنيم براى طبقه ی مستمند، اتوبوس را مجانى مى كُنيم براى طبقه ی مستمند، دل خوش به اين مقدار نباشيد، معنويات شُما را، روحيات شما را عظمت مى دهيم، شُما را به مقام انسانيت مى رسانيم. اين ها شُما را منحط كردند، اين قدر دنيا را پيش شما جلوه دادند كه خيال كرديد همه چيز اين است. ما، هم دنيا را آباد مى كُنيم و هم آخرت را.
خمینی؛ دَهُم اسفند 1357، قُم [صحیفه ی نور، جلد 5، صفحه ی 6 +]
از رَنجی که می‌بَریم 