زمانی، نفرین متداول «اِلاهی کاسه ی گدایی بگیری دستت» یا عبارات دیگری در همین معنا بود. اگر مَردُم در آن زمان می دانستند دورانی فرا می رسد که «گدا»یانی بَر مصدر امور می نشینند که نه جیبِ شان پُر شدنی ست و نه اشتهای ِ شان کور شدنی، اَبَدن به فکر بیان چنین نفرین هایی نمی افتادند.